Sem Šepard, Špijun iz prvog lica
Priča oko nastajanja ove knjige, neverovatna je kao i sama knjiga! Delo "Špijun iz prvog lica" čudesno je ne samo zbog tematike kojom se pisac u njemu bavi, već je i samo po sebi sinonim za moć pisanja i želje za stvaranjem.
02.09.2021.
Briljantni pisac, glumac, reditelj i scenarista, Sem Šepard je umro u julu, u 73. godini, od Lou Gehrigove bolesti (ALS). Za čoveka čiji je život bio otelotvorenje moći reči, umiranje od bolesti koja žrtvama oduzima sposobnost govora i pisanja je tragedija. Šepard, međutim, daje svoj poslednji doprinos u knjizi “Špijun iz prvog lica”, kratkoj i impresionističkoj noveli koju je napisao u svojim poslednjim danima života. U poznoj fazi svoje bolesti, onemogućen da koristi šake, koristio je svoj glas, diktirajući svojoj porodici poslednje strane ove knjige.
Na početku, kratkim poglavljima (neka su kraća i od jedne strane) smenjuju se dva pripovedača. Čini se da jedan špijun ove knjige koji posmatra drugog čoveka. Međutim, u ovom autobiografskom zapisu, u izdanju Geopoetike, tačka gledišta se smenjuje između posmatrača i posmatranog. Već u prvih nekoliko rečenica autobiografskog dela “Špijun iz prvog lica”, Šepard evocira osećaj misterije i ulazi u istraživanje mita o američkom zapad, što se pojavljuje u brojnim njegovim delima. Ova knjiga prožeta je brzim, eliptičnim referencama na neimenovanog čoveka i njegovu bolest.
Ko je špijun iz prvog lica? Da li je Sem Šepard sam sebe špijunirao, gledajući kako mu telo propada? Da li bi to bi mogao biti bog? Čekanje? Filozofski obojeno, direktno i vrlo često duhovito delo koje se svrstava u memoarsku fikciju, zaintrigiraće svakog čitaoca i pokazati da je umetnost i želja za stvaranjem jača od bolesti.
