„878“ Jovan Simić – Beograd u sto godina sećanja i fikcije
Zbirka priča „878“ autora Jovana Simića zauzima posebno mesto u savremenoj domaćoj književnosti. U pitanju je delo koje na osoben način spaja istoriju i fikciju, pretvarajući Beograd u pozornicu na kojoj je prikazan ceo jedan vek – od 1892. do 1992. godine.
Zbirka priča „878“ autora Jovana Simića zauzima posebno mesto u savremenoj domaćoj književnosti. U pitanju je delo koje na osoben način spaja istoriju i fikciju, pretvarajući Beograd u pozornicu na kojoj je prikazan ceo jedan vek – od 1892. do 1992. godine. Autor oblikuje prozne fragmente koji nisu samo beleške o gradu, već i priče o ljudima čije su sudbine ostale između velikih događaja.
Istorijsko i intimno u prozi
Jedna od najvećih vrednosti knjige jeste to što se u njoj paralelno otvaraju dve dimenzije: spoljašnja, koja beleži prelomne trenutke istorije, i unutrašnja, koja donosi intimna svedočanstva pojedinaca. Jovan Simić lirski gradi atmosferu, ali pritom ostaje dosledan dokumentarnoj tačnosti, pa se u njegovim tekstovima prepoznaju i faktografska preciznost i emocionalna dubina.
Beograd kao junak
Beograd u zbirci priča „878“ nije samo mesto radnje, već i glavni junak. Njegove ulice, trgovi, burna politička i društvena previranja oblikuju likove, dok istovremeno i sam grad poprima ljudske osobine – postaje prostor nade, bola, preobražaja i trajnog sećanja. Na taj način zbirka pripada tradiciji urbanih pripovedanja, gde je grad neodvojiv od priča koje ga ispunjavaju.
Iako delo nosi odlike istorijskog romana, ono se podjednako može čitati i kao zbirka ličnih priča, pa i kao esejistička proza koja preispituje granice sećanja i pripovedanja. Upravo zbog toga „878“ može privući različite čitalačke krugove: ljubitelje istorijskih romana i priča, čitaoce zainteresovane za savremenu domaću književnost, one koje privlače knjige o Beogradu i urbanim mitologijama, istraživače ljudskih sudbina u doba prelomnih istorijskih trenutaka.
Knjiga „878“ Jovana Simića posebno će značiti čitaocima koji u književnosti traže spoj prošlosti i sadašnjosti, onima koji Beograd doživljavaju kao prostor kolektivnog pamćenja, ali i svima koji u književnom tekstu prepoznaju slojeve identiteta, bola i nade. To je delo za one koji žele da razumeju grad kroz sudbine ljudi i ljude kroz lice grada.