ULOGA AKCENTA U SRPSKOJ SOLO PESMI
Veza između govornog i muzičkog akcenta, kao i pitanje muzičke akcentuacije, jasno se prati preko žanra solo pesme u Srbiji, i to u periodu romantizma – od 1847. do 1914. godine. Tu se uočava razvojna linija u procesu sazrevanja kompozitorske misli i njenog suštinskog sjedinjavanja sa poetskom rečju, mišlju i iskazom. Knjiga Uloga akcenta u srpskoj solo pesmi obuhvata četiri oblasti kroz koje se pitanje muzičke transpozicije akcenta sagledava u celini. Prva oblast predstavlja muzikološki pristup periodu srpskog muzičkog romantizma. Druga značajna oblast jeste slika umetničke sredine u Srbiji u drugoj polovini devetnaestog veka, naročito kroz prikazivanje poetskih težnji.
