TEORIJA IZVOĐENJA U DIGITALNOJ UMETNOSTI
Podelite:
Teorija izvođenja u digitalnoj umetnosti: ka novom političkom performansu bavi se istraživanjem digitalne umetnosti i digitalnog performansa na raskršćima, prelazima i prestupima između umetnosti, kulture i života. Centralna pitanja koja pokreće tiču se politizacije izvođenja u sajber-prostoru koje uključuje sve oblike izvođenja svakodnevne kulture ili u najširem biopolitičkom smislu izvođenja svih oblika života. Kritičkom analizom sajber-prostora kao novog prostora za produkciju političkog, Aneta Stojnićrazmatra potencijalnosti digitalnog performansa kao novog političkog performansa.Izvođačke prakse koje koriste tehnologiju (video, Internet, multimediju, kompjuterske tehnologije)autorkapokušava da razvije ka kulturnim, društvenim i političkim praksama, koje su u stanju da intervenišu u širem izvanumetničkom kontekstu dok je fokus njenog interesovanja baziran u diskursu studija performansa i biopolitičke teorije, a obuhvata procese, procedure i načine kojima se uspostavljaju odnosi između umetnosti, kulture, društva i politike.
