SOLVITUR SCRIBENDO
Knjiga eseja, kritičke proze i priča Mihajla Pantića.
O novom nomadizmu ili novom analfabetizmu, o pisanju iz nezadovoljstva i o pisanju iz nemira, o kreativnom pisanju, o junu 1968. u srpskoj prozi, o Albancima u srpskoj književnosti, o NIN-ovoj nagradi u poslednjoj deceniji.Dijalozi o pisanju, o vinu i o ljubavi.Priče i lični mitovi o vinu i o Novom Beogradu, kao i jedna nezavršena priča Laze Lazarevića koja napokon biva dovršena u pripovedačkoj radionici Mihajla Pantića.Polazeći od latinske izreke „Solvitur scribendo“ (pisanje rešava), Mihajlo Pantić ispisuje uzbudljivu hroniku svakodnevice i književnosti.
O novom nomadizmu ili novom analfabetizmu, o pisanju iz nezadovoljstva i o pisanju iz nemira, o kreativnom pisanju, o junu 1968. u srpskoj prozi, o Albancima u srpskoj književnosti, o NIN-ovoj nagradi u poslednjoj deceniji.Dijalozi o pisanju, o vinu i o ljubavi.Priče i lični mitovi o vinu i o Novom Beogradu, kao i jedna nezavršena priča Laze Lazarevića koja napokon biva dovršena u pripovedačkoj radionici Mihajla Pantića.Polazeći od latinske izreke „Solvitur scribendo“ (pisanje rešava), Mihajlo Pantić ispisuje uzbudljivu hroniku svakodnevice i književnosti.
POZAJMLJENI INTERVJU: Kad bi sve što je napisano bilo književnost, umrli bismo u rekordnom roku
08.10.2019.
„Srpska književnost je dobra književnost i danas, samo što se njeni vrhovi ne vide iz preobilja količine tekstova i šarenila“, kaže u intervjuu za „Orbitu kulture“ profesor Univerziteta, pisac i kritičar Mihajlo Pantić. Detaljnije
