OVO TELO JE HOTEL
Zbirka pesama Martine Kuzmanović "Ovo telo je hotel" u prvi plan stavlja pojmove telesnosti i prostornosti. Kao što hotelske sobe svedoče nestalnost boravka, tako i u pesmama telo lirskog subjekta postaje objekat koji prolaznost vremena uglavnom meri posredstvom odlazaka i taktilnošću fizičkog dodira.
Svi dolaze da bi otišli / jer svi odlaze, stihovi su u kojima telesne granice lirskog subjekta, često ugrožene nasiljem, figurišu kao kontrapunkt neprestanoj želji za bliskošću i ljubavlju. Osim u smislu telesnog, tematika granica zbirke "Ovo telo je hotel" oslikana je i iskustvom emigracije, boravka u drugačijem jeziku, svakodnevnice koja neprestano ostaje tuđa. Iako se lirski subjekat neprestano suočava sa životnim gubicima (oca, ljubavnika, doma), iz pesme u pesmu pratimo prevazilaženje nekadašnjih trauma i razočarenja, osvajanje prostora unutar koga će konačno moći da kaže La vita e bella / zar ne?
