FRANCUSKA, SRBIJA I NASTANAK KRALJEVINE SHS: 1914-1929
Ovim radom autor je imao nameru da obradi odnose između Francuske i nove Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca od kraja Velikog rata do početka tridesetih godina dvadesetog veka, prelomnih godina tokom kojih su posledice velike svetske ekonomske krize promenile klimu međunarodnih odnosa.
Godine 1924–1929 potvrđuju nesiguran karakter odnosa između Francuske i Kraljevine SHS. Da li je Francuska imala sredsatva i volje da bude prijatelj, zaštitnica i model države Južnih Slovena i naroda koji su je sačinjavali?
Italijanska i nemačka konkurencija su jačale u oblasti diplomatije i ekomomije i imale su efekta čak i u kraljevskoj kopnenoj vojsci i mornarici, gde je francuski uticaj trebalo da bude najveći. Ostvarivanje pomorskog programa i zajma namenjenog da omogući Kraljevini da se vojno opremi, sudaralo se sa drugim ključnim interesima Francuske: neophodnošću da održi ravnotežu u Evropi i da očuva svoje savezništvo sa Italijom (poglavlja VI i VII). U oblasti kulture, francuska aktivnost je morala da uzme u obzir unutrašnju heterogenost Kraljevine.Odvajajući se od „centralističkog“ pogleda na nju, Francuska je dovedena dotle da reorganizuje svoje konzularne okruge u Kraljevini i da ojača svoju aktivnost u bivšim austro-ugarskim regijama kao što je Vojvodina. Ona se tada sudarila sa istovremenim širenjem italijanskog i nemačkog uticaja, uviđajući uz sve to da su njeni odnosi sa Srbima blago zahladneli. Te napetosti su ostale primetne u simboličkim izrazima francusko-jugoslovenskog prijateljstva, koje je dostiglo svoj vrhunac 1929. godine, u momentu kada je zaveden lični režim kralja Aleksandra.
Godine 1924–1929 potvrđuju nesiguran karakter odnosa između Francuske i Kraljevine SHS. Da li je Francuska imala sredsatva i volje da bude prijatelj, zaštitnica i model države Južnih Slovena i naroda koji su je sačinjavali?
Italijanska i nemačka konkurencija su jačale u oblasti diplomatije i ekomomije i imale su efekta čak i u kraljevskoj kopnenoj vojsci i mornarici, gde je francuski uticaj trebalo da bude najveći. Ostvarivanje pomorskog programa i zajma namenjenog da omogući Kraljevini da se vojno opremi, sudaralo se sa drugim ključnim interesima Francuske: neophodnošću da održi ravnotežu u Evropi i da očuva svoje savezništvo sa Italijom (poglavlja VI i VII). U oblasti kulture, francuska aktivnost je morala da uzme u obzir unutrašnju heterogenost Kraljevine.Odvajajući se od „centralističkog“ pogleda na nju, Francuska je dovedena dotle da reorganizuje svoje konzularne okruge u Kraljevini i da ojača svoju aktivnost u bivšim austro-ugarskim regijama kao što je Vojvodina. Ona se tada sudarila sa istovremenim širenjem italijanskog i nemačkog uticaja, uviđajući uz sve to da su njeni odnosi sa Srbima blago zahladneli. Te napetosti su ostale primetne u simboličkim izrazima francusko-jugoslovenskog prijateljstva, koje je dostiglo svoj vrhunac 1929. godine, u momentu kada je zaveden lični režim kralja Aleksandra.
