MAPE VREMENA
Ovaj južnoslavistički rad napisan je u jednom književnoistorijskom kontekstu kojim još uvek prečesto dominira sasvim eksplicitno politizirano proučavanje književnosti. Da se autorka nije priklonila takvim istraživanjima, njen je veliki učinak. To znači povratak istraživanju koje se u drugim evropskim literaturama razume samo po sebi i koje je u datom južnoslavističkom domenu tokom krize devedesetih godina prečesto ostalo zaboravljeno. To je povratak stvarnoj nauci o književnosti (kroz fokusiranje na razumevanje tekstova, sasvim istraženih u nadređenom kulturološkom okviru), što, kada to postigne jedna naučnica koja dolazi „sa strane“, čini rad utoliko vrednijim.
