MAGLA I MJESEČINA
... Slušala je sitno, ubitačno jednolično šljapkanje kiše pod prozorima, i Čangino suho kašljanje u drugoj sobi, i Jovanovo hodanje po predsoblju, i baš zato što je bila sama kao nikad u životu, sama kao u grobu, jače je osjećala te znakove tuđih života s kojima je ništa ne veže, od kojih je toliko odvojena da je zbog toga guši mučan bol.
