KUKAVIČJA PILAD
Veza čoveka i zavičaja, sinova i predaka, preplitanje ličnog i kolektivnog, mentaliteta i prirodnog ambijenta – to je idejni prostor ovih romana, u kojima, čini nam se, Dragić nalazi „svoje“ teme i ostvaruje najviše umetničke domete. Ovde su oslobođeni i sabrani svi potencijali njegovog vanrednog pripovedačkog dara – oštro oko koje iz metežne stvarnosti izdvaja karakterističnu pojedinost i kroz nju sagledava celinu, sposobnost pronicanja u skriveni smisao pojava i događaja, snaga imaginacije, kultivisan stil, bogatstvo jezika kojem je teško naći parnjaka među savremenim srpskim pripovedačima.
