POVRATAK PRIČI. OGLEDI O SAVREMENOJ SRPSKOJ POEZIJI
U Povratku priči kritički se tematizuju književnoevolutivne i poetičke osobine srpske proze poslednjih decenija prošlog i decenije i po sadašnjeg veka. U Nedićevim ogledima ilustrovan je osnovni stav da u savremenoj srpskoj prozi postoji izrazit stepen pluralizma i polimorfnosti, kao i mnoštvo narativnih glasova u okviru sličnih poetičkih, pa i pojedinačnih stvaralačkih opredeljenja. Dinamična situacija u savremenoj prozi i različita značenja koja se pridaju samom činu pisanja i izmenjenoj funkciji koju književnost ima u današnjem vremenu, podjednako se mogu naslutiti iz uvodnog teksta knjige, s naznačenim pravcima razvoja proze na prelazu iz prethodnog u sadašnji vek, i iz pojedinačnih ogleda posvećenih tumačenju proznih ostvarenja nekih od najznačajnijih pripovedača i romansijera našeg vremena, od Voje Čolanovića, Danila Nikolića, Dragoslava Mihailovića, Slobodana Selenića i Grozdane Olujić, do Mira Vuksanovića, Slavka Gordića, Miroslava Josića Višnjića, Milisava Savića, Radovana Belog Markovića, Draga Kekanovića i Miroslava Toholja. Povratak složenoj životnoj priči u njihovoj prozi, originalnim likovima, jednostavnijoj kompoziciji i izvornom jeziku, uslovljen evolutivnim razlozima same književnosti i dramatičnim promenama koje su se dešavale u stvarnosti i kulturi naše sredine devedesetih godina, po autorovom su mišljenju važne poetičke osobine koje su znatno uticale na promene narativnog postupka i na usmerenu tematsku orijentaciju u delima tumačenih pisaca.
