ANATOL : RANE DRAME
Veliki „melankoličar ljubavi” Anatol u istoimenom ciklusu jednočinki, znamenitog predstavnika bečke moderne Arthura Schnitzlera, kroz sedam scena, filozofira o ljubavi, ljubomori i smrti. Upravo ove tri teme postale su centralne u Schntizlerovim ranim dramama, ali su se nastavile i u njegovoj kasnoj fazi stvaralaštva. Drhtavo napeti nervi u doživljajima ljubavi bude istinske dubine života: životnu žeđ i životne laži i životni strah. Ova knjiga se može čitati, kao što kaže Hugo von Hofmannsthal, i kao „jeziva alegorija – među nervozno brbljivim malim figurama iz sjene proviruje meduzolikost života: besmislenost, zagonetnost, osamljenost, gluho i mrtvo nerazumijevanje među onima koji se vole; sumorna svijest: predosjećaj slutnje propuštenih beskonačnosti, prigušenih, izgubljenih čudesa; i mnogih onih stvari koje poput prstena i hrđe padaju na suviše nježne duše.“
