ALCHAJMER KAFE
Kako je moguće izgubiti sebe, a još biti živ?
Ovu novu knjigu Ratomira Damjanovića čini deset izvanrednih pripovedaka iz istog tematskog kruga, određenog delom indikativnim, a delom izazovnim naslovom „Alchajmer kafe”, koji nosi prisenak ironije.
O ljudima koji zbog demencije fatalno ostaju bez sećanja, identiteta, volje, personalnosti, autonomije i bez stvarne pripadnosti bilo kojoj grupi, čak i porodici, isključeni iz svih vremenskih dimenzija izuzev tanušnog momentanog sada, po pravilu se piše sa humanim saosećanjem i sentimentalno.
Damjanović ne izneverava tu spontanu etičnost – naprotiv, podiže je na viši nivo – kada se opredeljuje za kreativno iskošeni i originalni pristup, prelazeći svaku od deset pripovedaka finom prevlakom duhovitosti, a ponegde i snažnijim prodorima crnog humora, parodije i groteske. Naravno, to nisu šale na račun pacijenata, nego kritičko pokazivanje da njihove nelogične, besmislene i apsurdne reči i reakcije ponekad razobličavaju istinsku nelogičnost, besmisao i apsurd društvenog sklopa u kojem se uzdiže kolektivni „Alchajmer“, vinovnik sveopšteg današnjeg zaboravljanja i dezintegracije istorije.Svaka od deset Damjanovićevih pripovedaka može stajati zasebno, jer je vrednost za sebe, plod čudesne ima ginacije i vrhunskog pripovedačkog umeća.mr Đorđe Malavrazić
Ovu novu knjigu Ratomira Damjanovića čini deset izvanrednih pripovedaka iz istog tematskog kruga, određenog delom indikativnim, a delom izazovnim naslovom „Alchajmer kafe”, koji nosi prisenak ironije.
O ljudima koji zbog demencije fatalno ostaju bez sećanja, identiteta, volje, personalnosti, autonomije i bez stvarne pripadnosti bilo kojoj grupi, čak i porodici, isključeni iz svih vremenskih dimenzija izuzev tanušnog momentanog sada, po pravilu se piše sa humanim saosećanjem i sentimentalno.
Damjanović ne izneverava tu spontanu etičnost – naprotiv, podiže je na viši nivo – kada se opredeljuje za kreativno iskošeni i originalni pristup, prelazeći svaku od deset pripovedaka finom prevlakom duhovitosti, a ponegde i snažnijim prodorima crnog humora, parodije i groteske. Naravno, to nisu šale na račun pacijenata, nego kritičko pokazivanje da njihove nelogične, besmislene i apsurdne reči i reakcije ponekad razobličavaju istinsku nelogičnost, besmisao i apsurd društvenog sklopa u kojem se uzdiže kolektivni „Alchajmer“, vinovnik sveopšteg današnjeg zaboravljanja i dezintegracije istorije.Svaka od deset Damjanovićevih pripovedaka može stajati zasebno, jer je vrednost za sebe, plod čudesne ima ginacije i vrhunskog pripovedačkog umeća.mr Đorđe Malavrazić
