OVIDIJEVO IZGNANSTVO
"Ovidijevo izgnanstvo" je (auto)biografska knjiga koju je napisao Salim Baši. Glavni junak ove priče je sam Salim Baši, a njegov tajni pratilac kroz ovu literarnu putanju je starorimski pesnik Ovidije. Baši istražuje svoj vlastiti dvostruki egzil, kako geografski tako i unutrašnji, istovremeno putujući kroz brojne gradove i tražeći oblik za sopstveno izgnanstvo. Ova knjiga istražuje univerzalnu temu izgnanstva, prelazeći vekove, od antičkog doba do 21. veka.
Salim Baši se ističe svojim raskošnim stilom, često pretvarajući čitava poglavlja u pesme u prozi i vodeći filozofske razgovore sa likovima iz svojih knjiga. On postavlja pitanje granica i vraća iz mrtvih velike pisce koji su ostavili trag u mestima koja će postati njegov novi dom. Pesoa, Džojs, Tomas Man, Štefan Cvajg, Aleksandar Deblin, Lorka - svi oni se pojavljuju u ovoj knjizi, oživljeni Bašijevim rukopisom.
"Ovidijevo izgnanstvo" je duboko promišljena knjiga koja istražuje granicu između istine i umetnosti, nudi otkrivanje i novinu u Salim Bašijevom raskošnom stilu i donosi čitaocima priču koja će ih zaintrigirati i inspirisati.
