TIHO TEČE MISISIPI
"Tiho teče Misisipi" je prvi roman Vladimira Tabaševića koji predstavlja svojevrsni dnevnik u petnaest slika. Tabašević umešno baratajući jezikom gradi priču o slamanju jedne države, jedne ideologije, jednog stoleća. "Tiho teče Misipi" prikazuje nerazdvojivost ličnog, intimnog i ideološkog od istorijskog.
Prvenac Vladimira Tabaševića počinje slikama letovanja. Podeljen na petnaest poglavlja, kao svojevrstan dnevnik u petnaest slika, kako će na koricama knjige zapisati Bojan Vasić, Misisipi zaokružuje priču o jednoj državi, stoleću i ideji, nudeći nam poražavajući intimni bilans njihovog kraja. U prozi se prepliću istorija i intima, lično i ideološko. Pisac nas uvodi u živote marginalnih, neimenovanih i nevidljivih aktera… U kraj jednog veka i raspad jednog društva. NIN
Tabaševićev Misisipi ne teče imaginarnim svetom književnosti. Njegov jezik ističe direktno iz realnog, iz pomerene, dečije perspektive, iznoseći buku i bes kraja jednog veka i raspada jednog društva. Sto godina posle Čarnojevića, kao svojevrstan dnevnik od 15 slika, u glavnom junaku Deniju, Misisipi zaokružuje priču o jednoj državi, stoleću i
ideji, dajući poražavajući intimni bilans njihovog kraja. Ovaj roman pokazuje svu određujuću prepletenost intimnog i
istorijskog, ličnog i ideološkog, spajajući u sebi visoku i popularnu kulturu, uvodeći nas u živote marginalnih, “običnih”, neimenovanih inevidljivih aktera društvenosti kao takve. Njegova radnja se poput bujice dešava u
jeziku, tiče se svih nas, i, uporno, ne prestaje.
