(1935–1989) bio je izuzetno značajan pisac jugoslovenske i srpske književnosti, poznat po suptilnoj prozi i dubokom filozofskom nadahnuću koje je uveo u modernu književnost. Rođen u Subotici, formirao se kao univerzalni intelektualac, autor romana, pripovedaka, eseja i publicistike, s posebnim osećajem za moralne i istorijske dileme. Njegova najvažnija dela su „Peščanik“ – epska potraga za složenim odnosima, „Enciklopedija mrtvih“ – prožeta metafizičkim refleksijama, „Čas anatomije“ – pripovest o granicama umetnosti i politike, „Rani jadi“— lirska priča iz detinjstva, i „Iz prepiske“ — bogata prepiske koja otkriva njegovu unutrašnju dimenziju. Kiš je ostavio književni opus koji i danas izaziva čitaoce da promišljaju o identitetu, svetu politike i prolaznosti čoveka.
